Caïssa 2

Keiharde ontnuchtering voor Caissa 2 tegen PSV/DoDO 3j

Goed, de promotie was zonder enig moeite behaald, de spelers waren tot het bot toe gemotiveerd en het tweede team was sterker dan ooit. Wat kun je dan verwachten? De 3e klasse is toch een beetje sterker dan het (soms zinloos) geweld in de 4e klasse. De algemene tendens was dat Caissa 2 in ieder geval geen moeite moest hebben met lijfsbehoud. Met een opstelling van ~1700 op de eerste 4 borden staat het gemiddeld ook in de middenmoot.

De eerste wedstrijd was tegen PSV/DoDO 3. Dit is een een jeugdteam. Altijd lastig te voorspellen wat dat wordt, want de rating van een jeugdspeler kan erg  achterblijven op zijn of haar werkelijke sterkte. Met die waarschuwing in het achterhoofd reisde de heren van Caissa 2 af naar Putten, waar zij verwacht werden. De opstelling voor vanavond was Marc en Arjan op de eerste twee borden, gevolgd door Auke-Jon, dit jaar uitkomend voor team 2. Anne, Tammo en Jacob sloten de rij af.

Misschien moest er van te voren beter gekeken worden naar de historie van Caissa tegen DoDO. Als we daarnaar kijken moet geconcludeerd worden dat ‘wij’ nooit goed spelen tegen onze Puttense collega’s. De 3 – 3 blamage thuis tegen het jeugdteam uit 2006 staat nog vers in het geheugen. Daarvoor werd er ook vaak verloren of ternauwernood gelijk gespeeld. Grillige resultaten.

Maar goed, vandaag kan dit omen misschien weggespeeld worden, en men ging voortvarend van start. Marc walste binnen mum van tijd een sterk aanvallende variant van het konings-indisch op zijn bord, sprankelend van zelfvertrouwen . Arjan daarnaast echter, werd gelijk in een moeilijke stelling gedwongen wat hem veel tijd kostte. Daarnaast ging het allemaal redelijk. Anne en Tammo stonden al snel pionnen voor. Auke-Jon had het wat lastiger, maar stond met wit zeker niet slecht.

Het eerste klaar was echter Jacob, die al redelijk vlot in een eindspel werd gespeeld, waar hij een pion achterstond. Zijn jeugdige tegenstander struikelde hier echter over zijn eigen onervarenheid en met wat geluk kon Jacob zijn verloren stelling ombuigen naar een mooie zege. Een mooi begin voor Jacob en een goed begin is misschien voor Caissa 2 het halve werk! Inderdaad leek het de goede kant op te gaan. Alleen Arjan stond in tijd achter en positioneel slecht.

Tammo kon de stand zowaar nog op 0 – 2  krijgen. In een dominerende wedstrijd stond hij geen moment slecht, en de voorsprong werd alsmaar groter: een pion, een stuk, een toren, totdat zijn tegenstander opgaf. Naast hem moest Anne, niet lang daarna, een grote tegenslag verwerken. Ondanks zijn voorsprong geeft hij zijn tegenstander de kans een grote batterij te vormen op de e-lijn. Een slimme damezet verhoogde de druk op de koningsstelling nog meer. Een dame moest waarschijnlijk geofferd worden om de mat-achter-de-paaltjes’ tegen te gaan, maar Anne zag er geen heil meer in, en gaf op. Voor Caissa 2 gelijk een tegenslag, omdat de overwinning daar al berekend was.

Die was ook berekend bij Marc. Inderdaad kwam hij een kwaliteit voor te staan en ging de wedstrijd het eindspel in: een toren + 3 pionnen versus een paard + 3 pionnen. Helaas raakte Marc wat in de war met waar hij zijn voordeel op moest richten. Het vrijpionnetje van zwart wandelde naar de overkant. Marc kon niet zelf meer promoveren en gaf gedesillusioneerd op. Een grote kans vergooid, en in plaats van 4 – 0 stond het ineens 2 – 2.

Dit werd nog eens 3 – 2 door de nederlaag van Arjan. Hij werd uiterst degelijk van het bord geschoven en de tijdnood hielp ook al niet mee. Een opleving was er nog met een stukwinst, door een simpel vorkje. Het mocht helaas niet baten. Het stuk werd dommig teruggegeven en met 30 seconden op de klok reikte Arjan de hand. Een pijnlijke nederlaag, te meer omdat hij totaal niet in het stuk voorkwam.

Auke-Jon was als laatste dus bezig. Hij stond een kwaliteit achter, maar zijn stelling was geweldig. Twee pionnen stonden op de rand van promoveren en zijn stukken deden goed mee. In tijdnood offerde zijn tegenstander nog een toren, in de hoop eeuwig schaak te behouden. Auke-Jon, ook in tijdnood, zette zijn koning op een goed veld neer. Een halfslachtige dubbele aanval deed hem echter de das om. Zijn eigen dame ging verloren en daarmee de partij. Eindstand 4 – 2.

Auw. Meer kunnen we niet zeggen. Ja, het is een jeugdteam. Ja, DoDO is nooit een makkelijke tegenstander. Ja, ja, ja. De enige juiste conclusie is dat Caissa 2 collectief een offday had. Qua rating vele malen sterker en dit ook enigszins laten zien op het bord. Maar de uitslag en pijnlijk en ontnuchtered. Welkom in de 3e klasse!

Gelukkig is het nog maar de eerste wedstrijd en volgen er nog zes waarin Caissa 2 zijn werkelijke sterkte kan tonen.

 

AM

Ronde 1
PSV DoDO 3j Caïssa 2 4 2
Nunspeet VSG 3
De Combinatie 2 Schaakstad 6
Heerde Denk en Zet 2 5 1

 

Stand 3e klasse B na 1e ronde

1. Heerde 2 5
2. Nunspeet 2
3. PSV DoDO 3 jeugd 2 4
4. Schaakstad 6 2
5. De Combinatie 2 0
6. Caïssa 2 0 2
7. VSG 3 0
8. Denk en Zet 2 0 1

 

 

PSV/DoDO 1373 Caïssa 2 1623 4 2
1. P. Teune 1675 M. Land 1705 1 0
2. E. van Capellen 1408 A. Mulder 1725 1 0
3. R. den Boer 1641 A.J. van der Velde 1703 1 0
4. N. van Bloemendaal 1347 A.van der Klei 1686 1 0
5. J. van Walen 1299 T. Kamminga 1543 0 1
6. W. van Donk 870 J. Kroese 1380 0 1

Verslag van de site van PSV/DoDO

Derde team verslaat Elburg

PSVDoDO 3, het jeugdteam van onze geliefde vereniging, is de externe competitie gestart met een klinkende 4-2 overwinning op het toch sterker geachte Caissa 2 uit Elburg. Een groot gedeelte van de avond leek het daar niet op, maar toen alle kruitdampen waren opgetrokken stond er op de 1e vier borden een 1 te prijken en moesten alleen de laatste 2 borden genoegen nemen met een 0.

Mooi was vooral ook dat het de jeugd was die geweldig presteerde. Dimitri Brons was er nog niet eens bij , want die mocht gratis naar Nederland – Moldavië, maar hij zal met genoegen lezen dat zijn maatjes het goed hebben gedaan.

Wolter van Donk,(rating 870) de jongste van het stel, verloor dan wel, maar dat was meer te wijten aan jeugdige overmoed. Hij speelde tegen Jacob Kroese (rating 1380) en kwam gaandeweg de partij steeds beter te staan. “Peter, dat paard op b8 van hem staat wel erg zwak he!” Dat had meneer dus heel goed gezien en hij wikkelde dan ook af naar een gewonnen uitziend eindspel met een pion meer. Om dat zuiver uit te spelen bleek nog te veel gevraagd en dus ging het alsnog helemaal mis, maar dat is geen schande op dit niveau.

Ook Jeroen van Walen (1299), spelend op bord 5 kon het niet bolwerken tegen Tammo Kamminga (1543). Lang ging het gelijk op maar in het verre middenspel miste Jeroen een dubbele aanval met de pion. Hij kwam een stuk achter en verloor daarna zonder pardon .

Op bord 1 had Peter Teune (1675) inmiddels wel een punt binnen gehaald nadat hij vrijwel de hele partij zeer bedenkelijk had gestaan tegen Marc Land (1705). Marc stormde met alle pionnen van zijn koningsvleugel op de zwarte koning van Peter af en dat werd dus barsten of buigen… Peter boog enigszins, door een kwaliteit te offeren in de hoop het eindspel met paard tegen toren te kunnen kepen. Dat lukte wonderwel en toen Marc zijn toren op het verkeerde moment ruilde voor het paard van Peter zag die zijn pion eerder promoveren. Genoeg voor de ‘lucky’ winst!

Tja, en dan Eric van Capellen (1408). Hij had de zwaarste kluif tegenover zich in de persoon van Arjan Mulder (1725!), maar toog onvertogen ten aanval. Gaandeweg de partij moest Arjan steeds meer tijd gebruiken om de stelling nog beheersbaar te houden, maar op het ultieme moment, met nog slechts enkele minuten voor de man uit Elburg en ruim 40 voor Eric, begaf de klok het!…gelukkig reageerde Arjan hier uitermate sportief op en nadat Eric nog wat lastige klippen had omzeild, finishte hij winnend met 2 pionnen meer en nog slechts luttele seconden op de klok van Arjan. 2-2 dus de tussenstand.

De beslissing moest vallen op de borden 3 en 4 waar respectievelijk Reinier den Boer (1641) en Nuy van Bloemendaal (1347) in hevig gevecht waren verwikkeld met Auke Jan van der Velde (1703) en Anne van der Klei (1686). Nuy speelde ondanks, of misschein wel juist door, zijn gebroken kuitbeen als een leeuw. Halverwege dacht ik dat hij het niet zou gaan redden met een achterstand van 2 pionnen, maar hij verzekerde me achteraf met een brede smile, dat dit zeer bewuste offers waren geweest. Hoe het precies liep heb ik niet gezien, maar in het eindspel had hij wel een stuk veroverd voor die 2 pionnen en met een magistrale laatste zet veroverde hij het eerste wedstrijdpunt voor het 3e team!

Of dat er 2 zouden worden hing dus van Reinier af, die weer eens in heftige tijdnood verzeilt was geraakt. Gelukkig voor ons zag Auke Jan geen gaatje in de verdediging van Reinier en raakte hij zelf ook zo in tijdnood dat hij pardoes zijn dame weg gaf. Nog een ‘lucky’ dus, maar wel eentje die het jeugdteam 2 kostbare wedstrijdpunten opleverde in de lastige opgave om in deze zeer sterke 3e klasse niet te degraderen. En een goed begin…

Peter Teune

Geef een reactie