2007-2008

Caïssa: Luctor et emergo
Review 2007- 2008
Door Arjan Mulder

Februari 2008. In een klein gemeenschapscentrum zitten drie spelers aan een geïmproviseerde bar. Twee ervan hebben zojuist een biertje besteld. “Het kan nog net,” zo vinden zij. Hoewel alle partijen reeds beëindigd zijn en hun chauffeur heel graag naar huis wil, kan dat ene biertje er nog wel af. Er is immers wat te vieren.
De derde persoon houdt het op frisdrank. Niet dat hij chauffeur is, maar bier is niet zijn drank, en voor een Bacardi-Cola is het nog te vroeg in de week. Hij straalt achter zijn sinas. Twee uur eerder had hij zijn eerste overwinning van het seizoen geboekt. En wat voor één! Als oud lid is Henk Strating voor velen op de schaakvereniging Caïssa een bekend persoon en bovenal een gerenommeerd schaker. Echter op het vlak waar ervaren spelers het juist vaak winnen, is Henk ten onder gegaan: het eindspel.
De drie personen proosten nog maar eens op het behaalde succes. Ze kijken rond of er bittergarnituur mogelijk is, maar op dit late uur is de keuken reeds gesloten. In ’t Huiken zou René ongetwijfeld een uitzondering gemaakt hebben voor de geliefde schaakvereniging. Maar we zijn niet in ’t Huiken. We zijn in Nunspeet.
Een vierde persoon komt bij het drietal staan en bestelt ook een biertje. Helaas voor hem wordt er in dit centrum niet zijn geliefde Hertog Jan geschonken, maar moet hij het doen met een Heineken. Ach wat, op een moment als dit, smaakt alles. Niet alleen om het succes te vieren, maar ook om zijn enigszins knullige nederlaag een beetje weg te drinken. Het heeft gelukkig niet uitgemaakt. Na de overwinning van Dick, wist hij dat zijn partij niet beslissend was en daardoor valt de pijn wel mee.
De wedstrijdleider van Nunspeet komt de schaakzaal uit. Hij loopt naar de bar en feliciteert één van de nu 4 personen aan de bar. Hij is niet blij, dat zie je. Helemaal niet blij. Nunspeet had de kans te scoren, maar liet het na. Enigszins gefrustreerd kijkt hij naar één van zijn spelers die net het pand verlaat. Je ziet hem bijna denken: “Had doorgespeeld! Die pionvoorsprong was genoeg, ondanks ongelijke lopers. Misschien was het dan anders gelopen…” Een ander van het viertal aan de bar volgt zijn blik en neemt glimlachend een slok van zijn bier. ‘Ja, hij heeft geluk gehad. Hij had moeten verliezen.’
De wedstrijdleider blijft nog even kletsen en vertrekt dan ook. Waarschijnlijk zal hij vannacht slecht slapen. Na een gelukkige promotie vorig jaar, moet Nunspeet wederom vrezen voor degradatie. Een vrees die later in het jaar gegrond zou zijn. Na één jaar 2de klasse mag Nunspeet zich weer opmaken voor een jaar 3de klasse.
De chauffeur heeft zijn jas al aan. Dick wil, ondanks zijn prachtige overwinning, graag naar huis en wenkt het viertal. De heren drinken hun glazen leeg en volgen hem naar buiten. Achteraan loopt de persoon waarvan de wedstrijdleider van Nunspeet de hand schudde. Hij ademt de frisse februari-lucht in en lacht: “We hebben overleefd. Het was een zware rit, maar we hebben overleefd.” Voor hem zou het zijn laatste overwinning zijn in het seizoen, maar het maakte al niet meer uit. Schaakvereniging Caïssa had daar, op die koude februari-avond, behaald waar het voor ging en waar weinig mensen eigenlijk rekening mee hielden: Caïssa blijft in de 2de klasse van de OSBO.

En wat een prachtig seizoen was het!
Het seizoen 2007 – 2008 kan heel moeilijk in één woord worden samengevat. Als echter woorden gekozen moeten worden, komt het in de buurt van ‘knokken’, ‘worstelen’ of misschien zelfs ‘overleven’ of ‘overwinnen’. Vandaar de titel: Luctor et emergo. Ik worstel en kom boven. Want dat het een worsteling zou worden, daar was iedereen het wel over eens in de maanden voor de aanvang van dit seizoen.
Dat Sibbele Bonthuis na dit seizoen onze vereniging zou verlaten, was al bekend. Na zijn verhuizing naar Meppel had hem voor hem weinig zin om elke week heen en weer te rijden. Voor het eerste team van Caïssa was dat geen groot probleem. Hoewel Sibbele enkele keren had ingevallen, was hij geen basisspeler. Voor Caïssa2 was het echter funest. Ondanks een nette promotie een jaar geleden, werd besloten om het tweede team op te doeken, zodat alle aandacht op het eerste team kwam.
En dat was ook nodig, want waar meerdere mensen voor vreesden, werd werkelijkheid. Topspeler Folke van Dorp ging zijn ambities achterna en ging voor ZSG in de KNSB spelen. Voor Caïssa was dit een flinke tegenvaller, want de voorgaande jaren was degradatie naar de 3de klasse een heet hangijzer geweest. Weliswaar werd degradatie 2 jaar relatief simpel ontlopen, de angst bleef altijd. Met het vertrek van Folke naar ZSG werd deze angst een stuk groter. Folke was de absolute nummer 1 van de club en zijn vertrek zou een fikse aderlating zijn.
Toen de poule indeling bekend werd, was iedereen met elkaar eens: Caïssa zou een uiterst zwaar seizoen tegemoet gaan, waarin het meer dan ooit moest knokken om degradatie te ontlopen. Sommigen hadden meer hoop dan anderen en in een poll op ons geliefde forum waren de meningen verdeeld. Een aantal citaten:
“We vechten tegen degradatie, dat helpt niet, we degraderen” Bart
“Net geen degradatie…we gaan mazzelen” Markus
“Helaas, tot de laatste wedstrijd onzeker over degradatie, maar uiteindelijk degraderen” Arjan
“Caissa zal niet degraderen” Marc

Gelijk in de eerste wedstrijd blijk dat onze vrees gegrond was. Thuis tegen O&O uit Kampen werden we genadeloos afgestraft. Hoewel er niet eens zo gek gespeeld werd, was de eindstand hard en pijnlijk: 1½ – 6½. Alleen Dick, Har en Peter konden een half puntje stelen. We wisten dat O&O op papier veel sterker was en dat verliezen helemaal geen schaamte was. Maar dit verschil was wel erg groot.
Met de schrik nog in de benen werd een maand later afgereisd naar Epe, waar De Zeven Pionnen zijn opwachting maakte. Met gemiddeld 50 punten meer in rating, wist men dat wederom voor elk punt gevochten moet worden.
En had De Zeven Pionnen een offday, of hadden wij een goede dag? Wat het ook was, de uitslag was zeer verrassend. Zonder al te veel zelfvertrouwen wisten we De Zeven pionnen te verschalken. Na vlotte overwinningen van Markus Voulon en Gerrit Kroneman en een remise van Arjan stonden we al snel op een goede voorsprong. Deze voorsprong van 2 punten bleef tot het eind staan, door remises van Bart en Peter en een mooie overwinning van Fred wonnen we zeer verrassend met 3 – 5. Caïssa verliet Epe in absolute feeststemming. De eerste 2 punten waren binnen en die kunnen wel eens heel belangrijk zijn in de rest van het seizoen.
In december volgde vervolgens de uitwedstrijd tegen Heerde. Met moeite werd een team samengesteld en met dank aan Arjan, die op zijn verjaardag wel kon spelen, en Jacob werd toch met een 8-tal aangetreden. Beide teams waren redelijk aan elkaar gewaagd en op meerdere partijen bleven onbeslist. Markus haalde een nette remise tegen nestor Koetsier, terwijl Peter voor het eerst niet verloor van nestor Abels. Ook Arjan, Ludo en Marc haalden remises uit het vuur. Voor Bart, Har en Jacob waren er echter geen punten en Heerde versloeg ons in een sportief duel met 5½ – 2½. Met 2 punten uit 3 wedstrijden gingen we het nieuwe jaar in. Allen wisten dat de komende 2 wedstrijden doorslaggevend zouden zijn. Het bleek namelijk al uit de uitslagen van de andere wedstrijden in de poule dat naast De Zeven Pionnen ook De Combinatie en Nunspeet degradatiekandidaten waren. Deze twee teams waren onze volgende opponenten.
Veilig in het thuishonk, doch in een ruimte met wankelende tafeltjes en een (veel te) warme kachel, werd de wedstrijd tegen De Combinatie (Harderwijk) gespeeld. Hun opstelling was echter niet heel veel beter dan de onze en gaandeweg bleek dat we het voordeel op vele borden hadden. Het meest opvallend was wel de nette overwinning van invaller Ludo. Ook Arjan en Bart zegevierden en met remises van Peter, Har, Fred en Marc konden we een 5 – 3 overwinning noteren. Na deze nette overwinning beseften we plots dat we er goed voorstonden, omdat niet alleen De Zeven Pionnen achter ons lag, maar ook Nunspeet en De Combinatie. Echter wachtten ons nog de Wedstrijd van het jaar.

23 februari 2008. Nunspeet versus Caïssa. Een keihard degradatieduel. Op papier zag het er goed uit voor Nunspeet. Bovendien hadden ze wat goed te maken, na het verloren jubileumduel afgelopen september. Boven alle verrassing kwamen wij echter met 0 – 3 voor, door snaarstrakke overwinningen van invaller Gerrit, Bart en (vooral) Marc. Nadat Arjan en Peter remises haalden en Fred helaas verloor, lag alle druk op Dick en Markus. Dick maakte er een geweldig succes van door op fraaie wijze zijn partij te winnen. De nederlaag van Markus deed er niet meer toe. Nunspeet – Caïssa: 3 – 5! Nadat bekend was dat zowel De Zeven Pionnen als De Combinatie hun wedstrijd verloren hadden, wist men het: Caïssa kan niet meer degraderen. Op meerdere gezichten stond een paar weken lang een flinke lach, want met afwezigheid van Folke was toch maar een prima prestatie behaald. Deze lach werd nog groter toen in maart een gerucht rondging. Zou Folke volgend jaar weer voor Caïssa spelen, en met hem enkele andere spelers meenemen? Als dat zo was, dan was Caïssa, met de huidige vorm van haar spelers, plots promotiekandidaat. De zon ging schijnen.
Echter moest eerst dit seizoen nog afgewerkt worden. In maart kwam Het Briesend Paard op bezoek. Het paradepaardje van Marc, die veel ex-collega’s in Urk heeft wonen. Hij wilde uiteraard meespelen en hij kwam zijn beloftes na, met een prima overwinning. Het Briesend Paard had een tegenvallend team naar Elburg gestuurd en dat bleek op de borden. Marc won dus, zo ook Dick. Tevens konden we voor het eerst onze Roemeense joker inzetten, in de persoon van Tonea Gabriel Felician, die gelijk van zich liet spreken en een klinkende overwinning boekte. Toch werd het nog spannend toen Arjan in een lastig eindspel terecht kwam. Niet wetende dat de stand 3½ – 3½ was, schaakte hij verbeten door en haalde de winst. Een overwinning in stijl, zowel voor Arjan als Caïssa.
Absolute feeststemming bij de heren. Waar in het begin van het seizoen nog gevreesd werd voor degradatie en een aantal van 0 overwinningen, bleek Caïssa dus uitstekend mee te komen met de rest. Het kon zelfs nog strijden voor de tweede plaats in de eindstand, wat wellicht promotie kon betekenen. De laatste opponent was DZC, een combinatie van de schaakverenigingen Dronten en Zeepaard (Zeewolde). Hier werd snel duidelijk dat DZC toch een maatje te groot is. Ondanks een nette overwinning van Fred en goede remises van Tonea, Har en Marc verloren we met 5½ – 2½.
Het seizoen zat erop.
4 overwinningen in 7 wedstrijden. Vooraf zou voor 2 overwinningen al geproost worden. Met een vierde plaats in de eindstand mogen we terug kijken op een geslaagd seizoen waarin we keihard gewerkt hebben. Maar het harde werken werd beloond met lijfsbehoud in de tweede klasse. Het seizoen bevestigde ook dat spelers die voorheen in het tweede team uitkwamen, prima konden meedraaien in de tweede klasse. Ofschoon we meestal qua rating de ondergeschikte waren, hebben we onze huid meerdere malen duur verkocht. Nunspeet en De Zeven Pionnen zullen waarschijnlijk een paar keer diep slikken, volgend jaar in de derde klasse.
Wat nu begint is het vooruitkijken naar het volgend seizoen. De situatie is 180 graden omgedraaid, want vreesden we vorig seizoen nog voor degradatie, het komend seizoen wordt gesproken over promotie, want eerdere geruchten zijn waarheid geworden: Zesvoudig clubkampioen Folke keert terug naar Caïssa. Met hem komen twee waardevolle spelers, Auke-Jon en Espen, mee. Deze twee nieuwe leden behoren zeer zeker thuis in het eerste team van Caïssa en met deze enorme aanwinst zin de verwachtingen voor komend seizoen hoog.
2007 – 2008 zit erop. Een jaar van worsten, maar uiteindelijk van overleven. LUCTOR ET EMERGO!
2008 – 2009, we kijken er naar uit, want na overleven, komt dan het overwinnen?: VENI VIDI VICI?

Peter: Een jaar wat velen van te voren al verwacht hadden: een jaar van remises. Peter is als het Nederlands Elftal. Hij maakt niet uit of hij tegen een betere of een mindere tegenstander speelt. Het resultaat blijft hetzelfde. Deze speelstijl leek soms wat lafhartig, maar wat domineert is de zekerheid dat bij Peter meestal wel een half punt gescoord wordt. In de laatste ronde maakte hij helaas toch een misstap. Eindscore: 3 uit 7.

Bart: Misschien lag de meeste druk wel op hem als wedstrijdleider. Echter heeft hij zijn taak om elke keer weer een competitief team op te stellen uitstekend uitgevoerd. Zelf had hij een seizoen van pieken en dalen. Op bord 2 had hij vaak sterke tegenstanders. Vooral tegen Nunspeet wist hij meesterlijk te overwinnen. Helaas eindigde het seizoen in mineur door twee nederlagen. Ironisch op bord 3. Eindscore: 2,5 uit 7.

Har: Helaas kon Har niet zo actief zijn dit jaar, door een operatie en wat dubbele planningen kon hij slechts vier keer aanwezig zijn voor een externe wedstrijd. De resultaten zijn niet echt om over naar huis te schrijven, met drie remises en een nederlaag. Deze remises vielen opmerkelijk genoeg vaak tegen veel betere tegenstanders, dus er kan weinig over gezegd worden. Eindscore: 1½ uit 4.

Fred: Na de overwinning in Epe ging Fred extern gezien door een diep dal. In de vier wedstrijden die volgden wist hij slechts een half puntje te scoren. Na zijn verliespartij tegen Urk in de zesde ronde twijfelde hij of hij überhaupt de laatste ronde nog moest spelen. Wedstrijdleider Bart hield echter het vertrouwen in hem, en met succes. In de laatste ronde tegen DZC wist Fred zijn seizoen toch waardig af te sluiten. Eindscore: 2,5 uit 7.

Dick: Normaliter zou Dick 4 wedstrijden spelen op zijn hoogst, maar dit jaar hebben we het genoegen gehad hem ook voor een uitwedstrijd te kunnen inschrijven. Voor herhaling vatbaar! Competitief gezien draaide Dick een prima seizoen met mooie overwinningen op Nunspeet en Het Briesend Paard. Wat jammer dan ook van de nederlaag in de laaste ronde tegen DZC. Maar het positieve heerst. Eindscore 3 uit 5. 

Markus: Begon zeer sterk aan het OSBO seizoen met een overwinning tegen De Zeven Pionnen en een remise tegen Heerde. In het verdere verloop had hij echter ook veel andere dingen te doen naast het schaken, waardoor er 2 nullen tegen Nunspeet en Het Briesend Paard kwamen te staan. Nu alles rond de verhuizing klaar is, hopen we allemaal op een topfitte Markus volgend jaar! Eindscore: 1½ uit 4. 

Arjan: Haalde dit seizoen het opmerkelijke aantal van 7 keer zwart. Zijn favoriete Aljechin kwam slechts eenmalig op het bord. Vooral in het midden van het seizoen tegen De Combinatie en Het Briesend Paard waren er nette overwinningen en hij is dan ook tevreden over zijn OSBO seizoen. Daar verandert de nederlaag op het eind tegen DZC niets aan. Haalde op zijn verjaardag een remise. Eindscore: 3½ uit 7. 

Marc: Misschien we de verrassing van het seizoen. Na een trage start tegen O&O kwam hij, naarmate het seizoen vorderde, steeds beter in zijn spel. Zijn tactiek blijft omstreden, maar in eerlijkheid moet gezegd worden dat het zijn vruchten heeft afgeworpen. Vooral tegen nestor Henk Strating speelde hij fantastisch. Marc was dit jaar een absolute smaakmaker en is een belofte voor volgend seizoen. Eindscore: 3½ uit 6. 

De invallers:

Ludo: Werd gezien als vaste speler, maar uiteindelijk meer invaller. Tegen De Zeven Pionnen had hij moeten winnen. Dit maakte hij goed met goede partijen tegen Heerde en De Combinatie, waardoor de score van 50% een prima resultaat is.

Tonea: Maakte zich waar als geheim wapen tegen Het Briesend Paard en DZC. Met een score van 1½ uit 2 een prima invaller.

Gerrit: Van onschatbare waarde dit jaar. Hoewel hij niet graag naar uitwedstrijden gaat, ging hij dit jaar 2x mee, en 2x haalde hij het maximale eruit. Zijn overwinning tegen De Zeven Pionnen was wat gelukkig, maar tegen Nunspeet: Petje af!

Willem: Viel in tegen het sterke O&O en heeft daar geen score uit kunnen halen. Vatte het echter, zoals altijd sportief op.

Jacob: Heel sportief om toch mee te gaan, ofschoon het klasseverschil groot was. Jacob was kansloos, maar had wel een plezierige avond in Heerde.
Arjan Mulder, 13 mei 2008

Statistieken
Caïssa:

1 2 3 4 5 6 7 Score: TPR W-We
Peter de Korver 1943 7 ½ ½ ½ ½ ½ ½ 0 3 1825 -1.1
Bart Schadenberg 1755 7 0 ½ 0 1 1 0 0 1680 -0.7
Fred Keijzer 1693 7 0 1 0 ½ 0 0 1 1639 -0,5
Arjan Mulder 1543 7 0 ½ ½ 1 ½ 1 0 3½ 1580 +0.4
Marc Land 1488 6 0 ½ ½ 1 1 ½ 3½ 1665 +1.4
Dick vd Plas 1758 5 ½ ½ 1 1 0 3 1812 +0.4
Har vd Maat 1728 4 ½ ½ 0 ½ 1½ 1676 -0.3
Markus Voulon 1613 4 1 ½ 0 0 1½ 1574 -0.2
Ludo de Jong 1499 3 0 ½ 1 1½ 1620 -0.2
Tonea G.Felician 2 1 ½ 1½ 2018
Gerrit Kroneman 1561 2 1 1 2 1995 +0.8
Willem vd Hulst 1563 1 0 0 1437 -0.3
Jacob Kroese 1307 1 0 0 1114

Geen overwinning, toch tevredenheid bij Caïssa

De nummer één, O&O (Kampen) mocht tegen De Zeven Pionnen (Epe) en Caïssa (Elburg) mocht tegen DZC (Dronten/Zeewolde). Tot zover de onbelangrijke partijen van deze avond. Met alle respect voor het spel van deze vier teams in het afgelopen seizoen, maar op de slotavond maakte het voor hen weinig uit. O&O is al de onbetwiste kampioen van de poule en De Zeven Pionnen de onbetwiste degradant. DZC stond veilig in de middenmoot, zo ook Caïssa. Maar desondanks hadden beide clubs op deze gezamenlijke slotavond, gehouden in het thuishonk van Caïssa, een sterke opstelling. Peter besluit het jaar op bord 1, gevolgd door Tonea, Bart, Dick, Har, Fred, Marc en Arjan op bord 8.

De partijen werden allemaal in een gezellige sfeer gespeeld, en met enig excuus moet ondergetekende toegeven dat hij weinig van de Caïssa-partijen heeft meegekregen. Zelf was hij ook als laatst klaar en toen was de uitslag al beslecht.

Het begon vrij goed met twee remises van Marc en Har, die daarmee beiden hun OSBO jaar redelijk positief konden afsluiten. Vervolgens kwam er een nederlaag van Dick en een winst van Fred. Vooral voor Fred is dit een leuke afsluiter. Zijn OSBO-jaar was niet het beste ooit met slechts 1½ uit 6 partijen. Deze overwinning geeft zijn seizoen toch enigszins weer kleur. De stand tussen DZC en Caïssa 2 – 2.

Helaas na de overwinning van Fred ging het aardig vlug bergafwaarts. Bart had in het begin nog een redelijke aanval, maar die werd in de kiem gesmoord, ondanks een kwaliteitswinst. Ook Arjan dacht even beter te staan, maar moest dat bekopen met het verlies van een loper. Hoewel beide heren waardig strijden, gingen ze beiden ten onder.

Verrassend genoeg besloot Peter zijn jaar ook met een nederlaag. De onbetwiste remise-prins kon zijn geliefde halfje dit keer niet binnen slepen. In het verloop van de avond bracht Tonea nog een klein lichtpuntje door een remise, maar het mocht niet baten. Eindstand 5½ – 2½.

De andere wedstrijden brachten wel wat verrassingen. Ten eerste sloot De Zeven Pionnen hun slechte jaar op een positieve manier af. Tegen de kampioen O&O werd verrassend genoeg gewonnen (4½ – 3½), en hoewel degradatie reeds onontkoombaar was, sloten zij het seizoen toch waardig af. Pikant detail is dat O&O niet eens een slechte opstelling had.

In de degradatiezone moesten De Combinatie (Harderwijk) en Nunspeet vechten voor plaatsbehoud. Zij moesten dat respectievelijk doen tegen Het Briesend Paard (Urk) en Heerde. Tot het eind bleef het spannend, want alle teams waren aan elkaar gewaagd. Met nog een uur spelen hadden zowel Nunspeet als De Combinatie reeds 4 punten in de wacht gesleept. Beiden moesten winnen om degradatie te ontwijken. Met nog een kwartier te spelen ging er een zucht van verlichting door de zaal. De Combinatie haalde een beslissend punt en wonnen hun partij en dwongen daarmee lijfsbehoud af. Hoewel Nunspeet ook won, was het niet genoeg. De Combinatie had meer bordpunten.

Dit betekent in de eindstand dat O&O uiteraard kampioen is en blijft. De Combinatie ontwijkt net de degradatie ten koste van Nunspeet, dat nu al voor de tweede keer achter elkaar na pas één jaar weer degradeert. Voor De Zeven Pionnen was dat lot al beslecht.

De heren Caïssa sluiten het jaar af als de voorgaande jaren in de tweede klasse: in de middenmoot. De verwachtingen zijn hoog voor volgend jaar, maar eerst moet gedronken worden op het afgesloten seizoen, waarin netjes werd gespeeld en plaatsbehoud in de tweede klasse mooi werd gegarandeerd.

Wat volgt is een terugblik op het afgelopen jaar. Dit komt als de individuele uitslagen bekend zijn.

AM


Caïssa temt Briesend Paard! (4½ – 3½)

Voor de heren Caïssa stond er extern nog weinig op het spel. De vorige wedstrijd tegen Nunspeet was al plaatsbehoud afgedwongen en hoewel promotie (door versterkte promotie) nog steeds theoretisch mogelijk is, is dit niet echt de wens. De doelstelling (plaatsbehoud) was behaald, en dus kan er de laatste 2 wedstrijden van het OSBO-jaar ontspannend gespeeld worden.

De agenda was ook gunstig. Twee thuiswedstrijden staan er nog op het programma. In april is er de slotavond in Elburg, waar de Dronten-Zeepaard Combinatie (DZC) de tegenstander is, en voor vandaag stond Het Briesend Paard op het programma. Een enigszins onbekende tegenstander. De laatste jaren is er nooit tegen de Urkers gespeeld. Het Briesend Paard had nog een kleine kans om te promoveren, maar dan moest van Caïssa wel met ruime cijfers worden gewonnen.

De opstelling was prima. Hoewel Har gemist werd, zag men in Tonea Felicean, het tijdelijke lid, een prima vervangen en mogelijk zelfs basisspeler. Hij mocht ook gelijk aantreden met wit op bord 2. Remisekoning Peter bleef op bord 1 zitten, terwijl Bart één plaatsje opschoof naar bord 3. Daar aansluitend: Fred op bord 4, Dick op bord 5, en Markus, Arjan en Marc completeerde het achttal.

Er werd gelijk voortvarend begonnen en al snel stonden er 8 leuke stellingen op de borden. Opvallend was dat de aanval overal snel gezocht werd en er al snel van de theorie werd afgeweken. Vooral Fred en Marc kregen een hele aanvallende stelling, terwijl Bart en Markus juist een aanval te verduren kregen.

Een enigszins sarcastische uitspraak bij de heren Caïssa is dat ze nooit zouden verliezen met 8 – 0, omdat Peter altijd wel een remise uit de partij weet te slepen. Dit sarcasme kwam ook deze avond tot zijn recht. Na pakweg 2 uur spelen schudde Peter de hand van zijn tegenstander, de remise in ontvangst nemend. Zelf zei hij dat hij tevreden was met deze remise, omdat zijn stelling niet bepaald positief was. Maar alle beetjes helpen, en het eerste halve puntje was binnen.

Daar kwam snel een vol punt bij, met dank aan Marc. Al maanden zegt hij dat hij tegen Briesend Paard keihard toe zou slaan, en vanavond bevestigde hij deze harde uitspraak. In een kromme Italiaan kwam hij al snel beter te staan. Een omslachtige aanval van de tegenstander werd moeiteloos afgeweerd en er kon een paard gewonnen worden. Marc liet zijn tegenstander nog even spartelen, maar kon de partij naar zich toe trekken toen de dames van het bord verdwenen en hij een vrijpion op de zevende rij had. Wederom een nette prestatie van Marc, die daarmee zijn sowieso nette OSBO-jaar nog meer kleur geeft.

Minder kleur heeft het jaar van Markus. Na nog een sterke overwinning in Epe en een nette remise in Heerde, was de nederlaag tegen (juist) Nunspeet een tegenvaller. Ook tegen Urk ging het niet best met hem. Een vroege aanval bracht zijn koning uit positie en in een poging een paard sterk in de stelling te krijgen, werd deze pardoes ingesloten. De tegenstander kon moeiteloos profiteren van de beschadigde stelling van Markus en zo de stand weer gelijk trekken: 1½ – 1½.

Niet lang daarna kon Caïssa weer een punt uitlopen, met dank aan Tonea Gabriel. De Roemeense topspeler had nog niet echt kunnen imponeren in de interne competitie, maar tegen Urk bewees hij zijn waarde. Puur op kwaliteit werd de tegenstander langzaam maar zeker weggedrukt, en uiteindelijk was het voordeel onvermijdelijk. Niet lang daarna werd er opgegeven en kon Caïssa trots zijn op Tonea. 2½ – 1½

Een lang intermezzo volgde. De vier overgebleven partijen waren stuk voor stuk krakers en de spanning liep op. Dick stond een stuk beter, na de winst van een paar pionnen. Ook Arjan stond een pion voor, maar dat maakte in de stelling heel weinig uit. Bart en Fred stonden beide matig, hoewel Fred een remiseaanbod afsloeg. Voor Dick en Arjan dus de taak om de overwinning veilig te stellen.

Dick, sowieso een goed seizoen draaiend won inderdaad, doordat zijn pionnen afgingen op een onhoudbare promotie. Op dat moment gaf Bart op. In zijn partij stond hij de hele tijd erg moeilijk en de aanval die wit had, kostte teveel van Bart’s stelling.

Helaas verloor ook Fred, nadat hij eerder remise had afgeslagen. Het is niet het seizoen van Fred, die slecht anderhalf punt haalde in de vijf gespeelde wedstrijden. Toen werd het toch spannend, met een 3½ – 3½ stand. Alleen Arjan was nog bezig, en hij had te maken met een lastig eindspel. Niets wetende van de stand op dat moment schoof hij verder. Het ene pionnetje wat hij voor stond, was niet geketend met anderen. Desondanks kon hij door een prima samenwerking van koning en toren een vrijpion creëren. Na lang schuifwerk lukte het hem het maximale uit de stelling te halen, en nog een pion te winnen. Beiden gingen resoluut naar de overkant en met beiden nog minder dan vijf minuten op de klok, gaf de Urker op. Eindstand 4½ – 3½.

Een glorieuze overwinning voor Caïssa, die toch enigszins onverwacht was. Hiermee heeft Caïssa, en dat is heel opmerkelijk, nog steeds kans om tweede te worden in de poule. Of dat gewenst is, blijft de vraag. Tot zover mogen de spelers meer dan tevreden zijn over de loop van het seizoen.

AM

Caïssa 1685 – Briesend Paard 1616 4½ – 3½
1. Peter de Korver 1943 – Frans Brouwer 1827 ½ – ½
2. T.G. Felician – Tromp Willem van Urk 1836 1 – 0
3. Bart Schadenberg 1755 – Tiemen de Jong 1727 0 – 1
4. Fred Keijzer 1693 – Jakke Ras 1633 0 – 1
5. Dick van der Plas 1758 – Sjoerd Koffeman 1636 1 – 0
6. Markus Voulon 1613 – Jacob van de Berg 1522 0 – 1
7. Arjan Mulder 1543 – Klaas Molenaar 1412 1 – 0
8. Marc Land 1488 – Dirk Bakker 1338 1 – 0


Uitstekend Caïssa verslaat Nunspeet in ‘wedstrijd van het jaar’!

Al heel lang van te voren wisten de heren van Caïssa het al: 11 februari zal een belangrijke avond worden. Op deze datum zou het team namelijk aantreden in en tegen Nunspeet, de naaste rivalen. Niet alleen omdat beide verenigingen minder dan 10 kilometer van elkaar af zitten, maar vooral omdat het onderlinge duel, zo verwachtte men voor het seizoen, zeer waarschijnlijk een degradatie duel is.

Min of meer is dit ook zo, maar beide teams doen het wellicht beter dan verwacht. Caïssa staat na vier speelrondes vijfde, met vier winstpunten. Nunspeet bleef lange tijd op nul steken, maar won vorige ronde netjes van De Zeven Pionnen, dat degradatie al bijna niet meer kan ontlopen.

Na Nunspeet zal Caïssa het nog op moeten nemen tegen Briesend Paard en DZC, die beiden een stuk hoger in de poule staan. Te zeggen valt dus dat de wedstrijd tegen Nunspeet heel belangrijk is voor plaatsbehoud. Ondanks de vroege aankondiging konden Har en Ludo niet komen. Hun plaatsen werden ingenomen door Gerrit en Marc. De opstelling voor vanavond: Peter en Bart als vertrouwd op bord één en twee. Daarnaast komen vaste waarden Dick en Fred. Vervolgens Marc op bord vijf, Markus op bord zes, Gerrit op bord zeven en tenslotte Arjan op bord acht.

Na een uur spelen waren er nog geen grote verschillen te zien. Marc’s opponent, oud Caissa-lid Henk Strating, antwoordde apart tegen Marc’s gewenste Morragambiet. Er werd veel afgeruild, maar de stelling bleef min of meer gelijk staan. Bart was in zijn nopjes, omdat zijn tegenstander al in de vierde zet zwaar ging nadenken in een voor hem onbekende Scandinavische stelling. Arjan stond al snel een pion voor, in een geweigerde damegambiet, maar kwam hierdoor wel lastig te staan.

Ook nadat er 2 uur gespeeld was, waren er nog geen grote beslissingen. Marc maakt er een hele leuke partij van tegen Henk, en deed niks ten onder tegen de ervaren speler. De partij ging langzamerhand naar een eindspel waar vaak ervaring belangrijk is. Dick maakt er ook een mooie pot van en op een gegeven moment had hij zelfs twee torens op de zevende rij, echter moest hij er één snel terugtrekken. Toch een pion voor. Arjan heeft zijn voorsprong kunnen verdubbelen door nog een pionnetje te roven, maar zijn stelling werd nog lastiger, door de overvloed aan ruimte die wit had.

De eerste beslissing viel met nog anderhalf uur te spelen, en wel bij Marc vs Henk. Zoals eerder gezegd werd het een eindspel met een paard, een toren en enkele pionnen. Marc deed ook hier totaal niet onder aan Henk, sterker nog, in een mooie torenzet won hij een pion. Daarna werd het zelfs nog mooier toen Marc via een slim vorkje, Henks toren afhandig kon maken. Henk gaf op. Een briljante overwinning voor Marc, die daarmee voor het eerst dit seizoen een partij won.

Nauwelijks een half uur later werd het nog mooier. Gerrit, die vorige keer ook al zijn partij won, dook in een prachtige koningsaanval waarin offers niet achterwege bleven. Zijn tegenstander dacht er uit te komen, maar kon het tij niet keren. Winst voor Gerrit dus, die daar uiteraard heel tevreden mee was. Bart maakte er op zijn beurt bijna een sprookje van. Zoals eerder gezegd was zijn tegenstander niet bekend in de Scandinavische opening, wat resulteerde in een twijfelachtige lange rokkade en daaropvolgend, een logische aanval op de zwak staande witte koning. Een schaakmat was ook hier niet meer te ontwijken en Bart won! Zo stond het plots 0 – 3 voor Caïssa. Peter haalde niet lang daarna zijn vijfde remise van het seizoen en zo had Caïssa nog één puntje nodig om de wedstrijd in haar voordeel te beslechten.

Helaas verloor Fred in een lastige partij waar hij nooit beter stond, maar het gat was al gemaakt, dus het kon veroorloofd worden. Arjan schaakte ook niet erg goed, nadat hij de tweede pion won. Zijn koning bleef, ongerokkeerd, gevaarlijk staan, wat resulteerde in een lange afruil waar wit drie pionnen won. Echter bleven er twee ongelijke lopers op het bord staan. Hoewel wit zeker winstkansen had, bood Arjan’s tegenstander remise aan, wat dankbaar geaccepteerd werd. 2 – 4.

Nog maar twee partijen bezig. Dick stond zowel in stelling als in tijd sterk. Markus stond in een evenwichtige partij ongeveer gelijk. Het begon er rooskleurig uit te zien. Dick, onder druk door de vele belangstelling van zijn partij, maakte gelukkig geen fouten. In een nette mataanval krijgt hij zijn tegenstander onder de tafel. Een prima toren offer resulteerde in schaakmat, en bracht de stand op 2 – 5. Dat Markus hierna zijn partij opgaf, door enigszins knullig dameverlies, deed er al niet meer toe. Caïssa heeft gewonnen, en is zo goed als zeker van lijfsbehoud. Met 3 overwinningen in 5 wedstrijden zijn de doelstellingen voor dit jaar helemaal gehaald en is de angst voor degradatie verdwenen. Met volle zekerheid kan vooruitgekeken worden naar de laatste 2 wedstrijden.

AM

Nunspeet 1740 – Caïssa 1669 3 – 5
1. Erik v/d Eijkel 1803 – Peter de Korver 1943 ½ – ½
2. Jan Nederpel 1717 – Bart Schadenberg 1755 0 – 1
3. Albert Kortendijk 1821 – Dick van der Plas 1758 0 – 1
4. Gerard van Dorth 1852 – Fred Keijzer 1693 1 – 0
5. Henk Strating 1690 – Marc Land 1488 0 – 1
6. Helmerink Veenstra 1705 – Markus Voulon 1613 1 – 0
7. Wilco Bruijnes – G.J. Kroneman 1561 0 – 1
8. Herman Warntjes 1590 – Arjan Mulder 1543 ½ – ½


Caïssa zegeviert tegen Harderwijk!

Voor de tweede keer werden de heren Caïssa dit jaar weggestopt in het laatste kamertje in ’t Huiken voor de tweede thuiswedstrijd in de OSBO-competitie. Met de verwarming veel te hoog aan en tafels die bijna van ellende in elkaar zakten, werd schaakvereniging De Combinatie uit Harderwijk ontvangen. Een vaste waarde elk jaar, maar nu voor het eerst thuis. De voorgaande jaren was het in Harderwijk tweemaal 4 – 4 geworden. Beide teams waren over het algemeen middenmoters.

Met een 4 – 4 zou iedereen wel tevreden zijn, zo was de ambiance vooraf. Caïssa begon in een sterke opstelling, met vaste (thuis)waarden Peter de Korver, Bart Schadenberg, Har van de Maat, Fred Keijzer en Dick van der Plas. Op de laatste 3 borden zaten Marc Land, Arjan Mulder als vertrouwd met zwart, en Ludo de Jong completeerde het team.

Na het eerste uur spelen, stond het voor Caïssa al betrekkelijk goed. Bart kon zijn geliefde ‘Bird’ op zijn lievelingsmanier spelen, Arjan stond al een pion voor en Ludo had na een enorme ruil (2 stukken + 1 pion tegen 1 toren + 5 pionnen!) een licht voordeel. Het eerste klaar was echter Dick, die met een lichte achterstand remise accepteerde. Marc volgde niet veel later, nadat hij een pionverlies met goed stukkenspel compenseerde. Stand na 2 uur spelen was nog steeds 1 – 1.

Het volgende speeluur wist Ludo de stand in het voordeel van Caïssa te trekken. Zwarts open stelling was niet bestand tegen de sterke pionnenstructuur en de zo mogelijk nog sterkere torens. Een nette overwinning voor Ludo, die na de remise tegen Heerde vorige ronde, wederom scoort.

De laatste 5 partijen werden in het laatste uur pas beslist. Arjan kon de pion voorsprong die hij in de opening haalde vasthouden tot het eind. De twee vrijpionnen op de damevleugel waren ijzersterk en ondanks de tijdnood kon er uiteindelijk één promoveren, wat winst betekende. Ook Bart won, nadat een stukoffer goed uitpakte. De stand was ineens 4 – 1 en een overwinning zat in de lucht.

Peter besliste de wedstrijd door zijn tegenstander op remise te houden. Ondanks het feit dat Peter een pion voorsprong had, besloot hij geen risico te nemen, en zijn vierde remise in vier wedstrijden te pakken. De wedstrijd was dus beslist en Fred besloot niet meer tijd aan zijn partij te geven. Remise.

De Combinatie kon uiteindelijk toch een overwinning bijschrijven. Har verloor helaas zijn partij in de laatste secondes, nadat hij toch al een kwaliteit en een pion achter stond. De eindstand: 5 – 3.

Dit is een grote opsteker voor Caïssa. Door deze overwinning blijft het gat met Nunspeet en Epe, die deze ronden ook tegen elkaar speelden (Nunspeet won). De volgende ronde moet lijfsbehoud afgedwongen worden. Dan speelt Caïssa in en tegen Nunspeet.

AM

Caïssa 1676 – De Combinatie 1700 5 – 3
1. Peter de Korver 1943 – Jan de Berg 1932 ½ – ½
2. Bart Schadenberg 1755 – Edward de Graaf 1649 1 – 0
3. H.G.J.v/d Maat 1728 – D. Staleman 1609 0 – 1
4. Fred Keijzer 1693 – G. van Keulen 1735 ½ – ½
5. Dick van der Plas 1758 – W.J.v/d Lugt 1699 ½ – ½
6. Arjan Mulder 1543 – Wijnand van Veenhuisen 1674 1 – 0
7. Ludo de Jong 1499 – J.de Boer 1 – 0
8. Marc Land 1488 – Gogita Davitashvili 1600 ½ – ½

 


Heerde een maatje te groot voor Caïssa

Na de onverwachte, maar nette overwinning tegen Zeven Pionnen vorige ronde, was de lichte hoop dat Caïssa misschien ook tegen Heerde voor een klein stuntje kon zorgen. Helaas was de opstelling maar matig, omdat niet alleen Dick, maar ook Har verhinderd was. De reservepoule had ook allemaal reeds andere plannen gemaakt en zo wou het geval, dat Jacob Kroese meeging. Ook Arjan Mulder was, ondanks zijn verjaardag van de partij. De opstelling: Peter de Korver op bord 1, met naast hem Bart Schadenberg. Daarna Fred Keijzer, Markus Voulon, Ludo de Jong, Arjan, Marc Land en als laatste Jacob.

In een gezellige ambiance a la ’t huiken werd er aangevangen. Peter mocht wederom tegen de voor hem bekende Henk Abels. Deze nestor had altijd nog van de Prins gewonnen. Een statistiek dat niet in het voordeel van Peter was uiteraard.

Na een uur spelen stonden er enkele leuke stellingen op de borden. Niettemin is het zweten. Arjan dacht een voordeel te zien wat averechts uitpakte. In de daaropvolgende stelling stond hij helemaal vast. Markus had toen al remise geaccepteerd in een stelling waarin naar eigen zeggen niks meer uit te halen was.

Na nog een uur spelen hield Marc zijn tegenstander ook op remise. Na achter te hebben gestaan kon hij via een kwaliteitsoffer zijn tegenstander op eeuwig schaak houden. Tussenstand 1 – 1. Arjan hield ook remise, zij het met geluk, omdat zijn tegenstander net de verkeerde zet deed, waardoor hij in een compleet verloren stelling ineens lucht kreeg. Na ook een remise van Ludo in een weinig zeggende partij, moest Jacob helaas opgeven. Het klasseverschil was te groot. Peter kon wel tevreden na huis, nadat een keertje niet van mr. Abels had verloren, maar zijn derde remise dit jaar scoorde. De stand was na deze partijen 3½ – 2½     in het voordeel van Heerde. Gezien de twee overige partijen van Bart en Fred, moest geconcludeerd worden dat een nederlaag in verschiet lag.

En zo geschiede ook. Bart stond redelijk, maar na een pionwinst verloor hij ineens zijn dame, niet veel later gaf hij op. Fred had grote tijdnood en ging hier aan ook ten onder. Eindstand 5½ – 2½.

Met de wetenschap dat zowel Nunspeet als Zeven Pionnen ook verloren (Nunspeet verloor met 0 – 8!), staat Caïssa in ieder geval nog boven de degradatiestreep. Het zal moeten blijven vechten voor lijfsbehoud.

AM

Heerde – Caïssa                              5½ – 2½
De Combinatie – De Zeven Pionnen   5½ – 2½
Nunspeet – O&O                               0 – 8
Het Briesend Paard – DZC                  5 – 3

Klasse 2A Mp Bp 1
1. O&O                       6 19½
2. Het Briesend Paard   6 15
3. Heerde                    4 14½
4. DZC                        4 14½
5. De Combinatie          2 11
6. Caïssa                     2 9
7. De Zeven Pionnen     0 7½
8. Nunspeet                 0 5


Caïssa verrast zichzelf en Epe met nette overwinning!

Na de dikke nederlaag vorige keer tegen O&O was het moraal toch een beetje gezakt. Iedereen was er mee eens dat het heel moeilijk zou worden dit jaar, om in de tweede klasse te blijven. De uitwedstrijd in Epe tegen De Zeven Pionnen stond niet echt op het lijstje van mogelijkheiden, te meer omdat het gemiddelde ratingverschil toch meer 50 punten was, in het voordeel van Epe (1744 tegen 1690).

Met nodige moeite werd toch een redelijke opstelling gemaakt. Peter de Korver en Bart Schadenberg op bord 1 en 2. Vaste waarden Fred Keijzer, Har van de Maat, Markus Voulon en Arjan Mulder daarachter. Naar Epe zijn ook Gerrit Kroneman en Ludo de Jong meegenomen.

Vooral voor Gerrit was het een leuke aangelegenheid. Als tegenstander kreeg hij Oscar Bosman, die in het verleden al voor Caïssa heeft gespeeld, en zelfs extern heeft gewonnen tegen… De Zeven Pionnen. Hij ging snel van start en als daar de rustig denkende Gerrit tegenover wordt gezet, krijg je uiteraard een merkwaardige partij.

Na 2 uur zweten had Arjan inmiddels remise gespeeld. In een geweigerde damegambiet kon Arjan het initiatief overnemen. Echter brak hij het te snel open, waardoor er na een lange stukkenruil niks sterk stond voor beide spelers. Een logische remise dus.

In de volgende slopende minuten werd het lastig voor Gerrit, die na een kwaliteitswinst een stuk minder staat. Oscar raakt echter overmoedig en in zijn laatste kans, lukt het Gerrit om met schaak een toren en een loper te winnen. Verslagen geeft Oscar op en verlaat direct het pand. Markus stond op dat moment al een stuk voor en het leek een kwestie van tijd dat hij zou winnen. Opeens stond het rooskleurig voor Caïssa.

Inderdaad wint Markus, die met enkele gedwongen ruilen een stuk voorblijft. Met een voorsprong van 2 punten kwam een wonder dichterbij. De overige partijen duurden lang en werd al maar spannender en spannender. Ook nog nadat zowel Har and Peter overeen kwamen met remise. Beiden konden daarbij opgelucht adem halen. Har was een paar pionnen kwijtgeraakt, en doordat zijn tegenstander in tijdnood kwam, kon hij alsnog een half puntje scoren. Peter hield zijn tegenstander op eeuwig schaak in het eindspel. Met nog maar 20 minuten te spelen stond het 1½ – 3½ .

Ludo maakte het plots nog spannender. In een mooie partij kwam het bij hem ook uit op een eindspel, met beide 3 pionnen en een paard. Het leek op remise af te gaan en eigenlijk was daar geen omkomen aan. De arme Ludo presteerde het echter om zijn paard te verliezen na een knullig vorkje. 2½ – 3½

Bart had er geen ogen voor. Hij moest vechten in tijdnood om een remise af te dwingen. Het stond ook al compleet gelijk en na enkele ‘snelschaak-zetten’ accepteerde Bart remise, toen het aangeboden wordt. Een gelijk spel stond dus vast. 3 – 4. Fred stond desondanks een stuk beter dan zijn tegenstander. Ook in tijd was hij in het voordeel. En het wonder geschiedde toen de tegenstander in tijdnood een loper weggaf, en daarbij min of meer de partij. Einduitslag 3 – 5.

Een absoluut prachtige overwinning voor het beschadigde team van Caïssa en het is vooral een boost voor het moraal. Een leuk feitje is ook dat dit de best uit-overwinning is voor Caïssa, sinds het in de tweede klasse speelt. Volgende maand is er weer een uitwedstrijd, ditmaal tegen Heerde. De messen worden alvast geslepen.

AM

Klasse 2A Mp Bp
1. O&O                        4 11½
2. DZC                         4 11½
3. Het Briesend Paard    4 10
4. Heerde                     2 9
5. Caïssa                      2 6½
6. De Combinatie           0 5½
7. De Zeven Pionnen      0 5
8. Nunspeet                  0 5

Het Briesend Paard – Heerde    5 – 3
DZC – Nunspeet                     6 – 2
O&O – De Combinatie             5 – 3
De Zeven Pionnen – Caïssa      3 – 5

De Zeven Pionnen             1744 – Caïssa                    1667   3 – 5
1. Tom Calje                    1962 – Peter de Korver      1943   ½ – ½
2. Dries Elskamp              1890 – Bart Schadenberg    1755   ½ – ½
3. Werner van der Velde    1786 – Fred Keijzer           1693   0 – 1
4. Hans de Goede             1712 – H.G.J.v/d Maat       1728   ½ – ½
5. H. Zimmerman              1630 – Markus Voulon       1613   0 – 1
6. M. Wind                       1575 – Arjan Mulder          1543   ½ – ½
7. Oscar Bosman              1802 – G.J. Kroneman        1561   0 – 1
8. Harry Logtenberg          1594 – Ludo de Jong          1499   1 – 0


Caïssa hard onderuit tegen sterker O&O: 1½ – 6½

Veel is er de laatste maanden gepraat over Caïssa’s komende externe seizoen. Dat het zwaar zou worden zonder Folke van Dorp en in mindere mate Sibbele Bonthuis was zeker. De indeling van de poule bewees ook dat Caïssa, dit jaar maar met één team, zal moeten knokken om in de tweede klasse te blijven.

Deze week moest het er dan van komen. De eerste ronde van het externe seizoen stond op de agenda. Tegenstander: O&O uit Kampen. Vorig seizoen werd deze match in Kampen nog met een 4 – 4 beslecht. Ook O&O was een tikje verzwakt en dus hoopten de heren Caïssa dat er kansen waren. Peter de Korver zal dit jaar op bord 1 zitten. De opstelling voor deze wedstrijd: Bart Schadenberg op bord 2, daarnaast Har van de Maat, Dick van der Plas, Fred Keijzer, Marc Land, Arjan Mulder en Willem van der Hulst die op bord 8 plaatsnam.

Peter had zijn partij enkele dagen eerder reeds gespeeld, en het was geen verrassing dat die partij in remise was geëindigd. Peter zei achteraf dat hij eeuwig schaak werd gezet, maar dat hij daarmee toch goed wegkwam, omdat de tegenstander in deze schaakstelling had kunnen winnen.

De overige 7 partijen gingen van start en na een half uurtje spelen werd al duidelijk dat het een moeilijke avond zou worden. Bart en Arjan kregen met hun lievelingsopeningen, Bird en Aljechin, een ongewone stelling, waardoor ze allebei al snel gedrongen stonden. Marc en Willem kregen te maken met een sterk pionnenspel van hun tegenstanders.

Har kreeg in zijn partij een hele dichte stelling op het bord, en bood remise aan. Na 20 minuten denken accepteerde de tegenstander dit, waardoor het nog 1 – 1 werd. Daarna ging het snel. Willem verloor zijn partij snel, nadat via een paar pionruilen de zwarte stukken veel beter stonden. Ook Marc verloor, nadat de tegenstander twee vrijpionnen kreeg aan de damevleugel. 1 – 3 dus, en Bart en Arjan stonden al niet lekker.

Nadat Dick remise kreeg op bord 4, ongeveer hetzelfde spel als Har, waren alleen Bart, Arjan en Fred nog bezig. Alle drie was het eigenlijk min of meer een kwestie van tijd. O&O was gewoon beter. Bart werd steeds verder teruggedrongen en zijn koningsvleugel werd aan gort geslagen. Bart gaf op voordat het zover was. Arjan kreeg in zijn Aljechin al snel het verfoeide loperoffer op f7. Nadat hij een loper teruggeofferd had, kreeg wit genoeg tijd om al zijn stukken op de goede posities te zetten. Nadat Arjan eindelijk zijn stukken enigszins ontwikkeld had, was de witte aanval al aan de gang en was er niet tegen te doen. Met een torenverlies gaf hij op. Ook Fred kon niet tippen aan de aanvalsdrang van zijn tegenstander. Fred kreeg een zwakke koningsvleugel, na een loperruil. Uiteraard gooide de Kampenaar alles daarop. Uiteindelijk viel de Keijzer. Eindstand: 1½ – 6½. Pijnlijk.

De vooruitzichten zijn bevestigd. Caïssa krijgt het heel lastig dit jaar om te handhaven.

Arjan Mulder

Heerde – De Zeven Pionnen 6 – 2
Caïssa – O&O 1½ – 6½
De Combinatie – DZC 2½ – 5½
Nunspeet – Het Briesend Paard 3 – 5
Caïssa   1684                      O&O   1752                      1½ – 6½
1. Peter de Korver 1943    – Bert Ekkelboom 1807         ½ – ½
2. Bart Schadenberg 1755  – Hans Spoelstra 1819           0 – 1
3. H.G.J.v/d Maat 1728      – Andre van der Elst 1918     ½ – ½
4. Dick van der Plas 1758   – Jan Kleijer 1756                ½ – ½
5. Fred Keijzer 1693          – B. Kamphuis 1641              0 – 1
6. Marc Land 1488            – Jarno Visscher 1771            0 – 1
7. Arjan Mulder 1543         – A. de Wilde 1611                 0 – 1
8. W.v/d Hulst 1563           – B. Papoudis 1697                0 – 1

Comments are closed.