Ronde 5

Krappe overwinning Caïssa 2 tegen De Schaakmaat 5j

Met een vertrek uit ’t Harde startte eerst een rondje regio om de spelers Martijn, Gerrit en Helmerick op te halen in respectievelijk de pittoreske plaatsen Elburg, Doornspijk en Nunspeet. Daarna zetten we koers naar Apeldoorn om aldaar het jeugdteam van De Schaakmaat te ontmoeten. De weg zag er hier en daar glad uit, dus om te voorkomen dat we helemaal niet meer hoefden te spelen, reden we rustig aan. We wilden bovendien geen groot wild ombrengen met de auto en we hadden ook alle tijd, want we waren vroeg vertrokken. Toen we aankwamen, vielen we middenin een jeugdles. Wij speelden in een apart zaaltje waar alles nog in gereedheid moest worden gebracht, maar dat was snel gebeurd. Na wat formaliteiten werd het startsein gegeven.

Na tien minuten was er enig geroezemoes op bord 4 waar Martijn speelde tegen een kereltje van een jaar of negen. De teamcaptain van het andere team gaf me te kennen dat we het eerste punt al binnen hadden. Ik ging kijken, maar Martijn vertelde me dat ze nog bezig waren. De koningsstelling van zijn tegenstander was al finaal aan gort geslagen en de jeugdige speler pakte af en toe zijn koning op om de zetten die nog mogelijk waren uit te proberen, zoals zowel jeugdige als oudere beginners wel vaker plachten te doen. Dat was natuurlijk niet de bedoeling en even later werd hij dan ook vermanend toegesproken door hun captain. Dat hielp. Weer een levensles wijzer vervolgde hij zijn partij, maar met weinig succes. Al snel was het punt voor Martijn binnen.

Gerrit had op bord 2 intussen een degelijke opening opgebouwd tegen hun qua rating hoogst genoteerde speler Fons van Eldik (1493) en Tammo speelde aan bord 1 met wit zijn favoriete opening tegen Joab Weseman. Helmerick speelde op bord 3 tegen een klein meisje, dat bij navraag toch al 11 lentes oud bleek te zijn. Mooi gezicht om deze Katja Tangarife Ramirez het op te zien nemen tegen ons oudste lid Helmerick. Ging de jeugdige energie winnen of de ervaring? De stelling was al snel open en Helmerick leek toch wel de beste papieren te hebben.

Gerrit schoof gestaag verder in zijn partij, maar het was niet makkelijk. Zijn tegenstander speelde degelijk spel. Tammo’s tegenstander nam de tijd. De speeltijd was 1 uur en 25 minuten met 10 seconden extra per zet. Iets korter dus dan we gewend zijn. Joab was al een half uur kwijt met de eerste 10 zetten, terwijl Tammo vrij vlot speelde en al snel 20 minuten voorsprong in tijd had. Dat ging goed, maar het was nogal gevaarlijk om te gaan vertrouwen op winnen op tijd. Waarschijnlijk bleek in de laatste vijf minuten dat deze tiener ook nog heel aardig hout kon hakken. Nee, de winst moest gewoon met schaken in de wacht gesleept worden. De stelling zag er overigens uitstekend uit voor wit. De stelling was net opengegooid en Tammo had een mooie sterke pion verkregen op d4, gedekt door het paard op f3. Zwart speelde vervolgens Lg4 en blijkbaar vond Tammo dit zo storend dat hij vrij snel h3 speelde, even vergetend dat dit paard de pion moest dekken. Het paard werd er afgehakt, wit verloor het mooie d-pionnetje en opeens zag het er heel anders uit. Een witte gatenkaas. Na het zuchten en hoofdgeschud aan bord 1 klonken er betere geluiden aan het bord van Helmerick. Het meisje gaf op, zodat Helmerick een tweede punt voor ons binnensleepte.

Bij Gerrit stond het nog steeds gelijk in materiaal, een toreneindspel met veel pionnen. Gerrit had echter om een of andere reden besloten dat zijn toren de pionnen het beste van de zijkant kon ondersteunen, maar dit bleek niet handig uit te pakken. De witte pionnen rukten langzaam op over de koningsvleugel.

Aan bord 1 had Tammo het na zijn blunder in ieder geval voor elkaar gekregen om niet verder achter te raken en even later werd in een wat onduidelijke stelling de vrede getekend met remise door herhaling van zetten. Zijn tweede remise tegen een 1000-speler, niet zo best voor de rating. Maar we hadden in ieder geval de match gewonnen, twee en een halve punt binnen.

Gerrit had inmiddels ook een vrijpion verkregen, maar voordat deze de overkant kon bereiken, werd de witte koning steeds verder in het nauw gedreven en het enige wat uiteindelijk restte was opgeven.

Een krappe overwinning dus, die op papier veel ruimer had moeten zijn, maar ja, het blijft schaken. En spelen tegen spelers met een zeer lage rating blijft lastig. Hoe zei Cruijff het ook alweer? “Ze kennen niet van je winnen, maar je ken wel van ze verliezen.”

TK

T De Schaakmaat 5 j 1048 Caïssa 2 1536
1. Joab Weseman 1032 Tammo Kamminga 1538 ½ ½
2. Fons van Eldik 1493 Gerrit Kroneman 1560 1 0
3. Katja Tangarife Ramirez 1108 Helmerick Veenstra 1510 0 1
4. Merijn Adams 560 Martijn Hofstee 0 1

 

r5 klasse 4A Mp Bp 1 2 3 4 5 6 7
1. ZZS! 2 8 13½ x 3 4 4
2. De Combinatie 2 6 11 1 x 4
3. Caïssa 2 6 10½ x 3
4. Meppel 5 4 6 0 x 1
5. De Schaakmaat 5 j 2 0 x 4
6. Denk en Zet O&O 4 2 ½ 1 0 x
7. Het Zwarte Water 2 2 5 0 ½ 3 x

Comments are closed.